Όταν νοιαζόμαστε για ένα συγγενικό μας πρόσωπο...
τί σύμβανει;;;
Συμβάνει ότι τίποτα δε θα μας αφήσει μακριά από αυτό(το πρόσωπο) αλλά πάντα κάνουμε κινήσεις γιατί κάθε νοιάξιμο είναι "εμείς" αφού δεν επιθυμούμε μια τέτοια σχέση να την κάνουμε για τυπικούς λόγους αλλά για πραγματικούς και έτσι ποτέ δε θα μείνουμε μακριά τού, γιατί και εμείς νιώθουμε καλά και ευχαριστά και όμορφα και πολλά άλλα καλά όταν ήμαστε με τα συγγενικά πρόσωπα που νοιαζόμαστε.
Και θα ήταν αφέλεια ή ανοησία από κάποιον να πει ότι μισεί τους ίδιους του τους συγγενείς και αυτούς τους ανθρώπους γενικά που είναι αίμα του, διότι με αυτούς μεγάλωσε και αυτοί του έδωσαν αγάπη και ότι άλλο πρέπει για να ανταπεξέλθει στη ζωή.
Άρα αν μισεί κάποιος τους συγγενείς του, μισεί και τον εαυτό του και έτσι πρέπει να έχει μέσα του σύγκρουση και πόνο και οργή και θα φανερώνει τάσεις βίας- γιατί κάθε εσωτερική σύγκρουση εξωτερικεύεται τελικά με βία.
Άρα ότι καλό και άριστο είναι να Αγαπά κανείς τους συγγενείς του και να μην τους φέρεται αχάριστα, ακομή και να έχουν ελλατώματα.
Άλλωστε και η παροιμίες μας λένε πως "αγάπα τον πλησόν σου με τα ελλατώματά του".
Κατ' αυτό το τρόπο λοιπόν, πρέπει κανείς να φέρεται όσο γίνεται καλύτερα στους συγγενείς του και να τους φροντίζει και να τους δίνει χαρά και ότι άλλο αγαθό και έτσι όχι μόνο αυτός που τα δίνει θα χαίρεται αλλά και όλη η κοινωνία θα λέει πόσο καλός είναι με αυτούς που είναι αίμα του.
Έτσι, ακόμη και μετά την μετάβασή του από τον υλικό κόσμο στον αόρατο θα τον μνημονεύουν για ότι καλοσύνη έδωσε και θα τον θεωρούν παράδειγμα καλού πολίτη.
Και όπως τα δυο αδέλφια, ο Κλέοβις και ο Βίτων, έκαναν περήφανη τη μητέρα τους με τον άθλο τους, έτσι πρέπει να φέρεται κανείς στ' αλήθεια σε όσους νοιάζεται και να σηκώνει τα βάρη τους αν αυτό λέει η καρδιά τους πως πρέπει να γίνει.
Γιατί η Καρδιά είναι Μέγας και Πάνσοφος Συμβουλος και όλα όσα λέει η Ψυχή αυτή τα δέχεται(η Καρδιά) όπως είναι και μας λέει να τα ακούσουμε.
Και αν την ακούσουμε θα κάνουμε ορθά το χρέος μας απέναντι σε αυτούς που νοιάζόμαστε.
Τί μεγαλείο αλήθεια γι' αυτόν που καταλαβαίνει όσους είναι αίμα του! Τί δόξα!
Πράγματι λοιπόν, δε πρέπει να είναι "μικρός" ή σκληρός με όσους βρσίκονται στην οικογένειά του ή το σόι του αλλά το αντίθετο, πρέπει να εκτελεί τα θεμιτά, τα ηθικά και γενικά όσα λέγονται από την Ψυχή πως πρέπει να γίνουν.
Γιατί, όπως λέει άλλωστε και ο λαός "το αίμα νερό δε γίνεται.
Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε για όσους Αγαπάμε.Έτσι πρέπει να είμαστε και τίποτα δε θα χάσουμε ποτέ αλλά το αντίθετο κιολας, θα έχουμε μεγάλο κερδός - κέρδος Ψυχής αλλά και δόξας από αυτούς που θα μας μακαρίζουν ως Ηθικούς Πολίτες.
τί σύμβανει;;;
Συμβάνει ότι τίποτα δε θα μας αφήσει μακριά από αυτό(το πρόσωπο) αλλά πάντα κάνουμε κινήσεις γιατί κάθε νοιάξιμο είναι "εμείς" αφού δεν επιθυμούμε μια τέτοια σχέση να την κάνουμε για τυπικούς λόγους αλλά για πραγματικούς και έτσι ποτέ δε θα μείνουμε μακριά τού, γιατί και εμείς νιώθουμε καλά και ευχαριστά και όμορφα και πολλά άλλα καλά όταν ήμαστε με τα συγγενικά πρόσωπα που νοιαζόμαστε.
Και θα ήταν αφέλεια ή ανοησία από κάποιον να πει ότι μισεί τους ίδιους του τους συγγενείς και αυτούς τους ανθρώπους γενικά που είναι αίμα του, διότι με αυτούς μεγάλωσε και αυτοί του έδωσαν αγάπη και ότι άλλο πρέπει για να ανταπεξέλθει στη ζωή.
Άρα αν μισεί κάποιος τους συγγενείς του, μισεί και τον εαυτό του και έτσι πρέπει να έχει μέσα του σύγκρουση και πόνο και οργή και θα φανερώνει τάσεις βίας- γιατί κάθε εσωτερική σύγκρουση εξωτερικεύεται τελικά με βία.
Άρα ότι καλό και άριστο είναι να Αγαπά κανείς τους συγγενείς του και να μην τους φέρεται αχάριστα, ακομή και να έχουν ελλατώματα.
Άλλωστε και η παροιμίες μας λένε πως "αγάπα τον πλησόν σου με τα ελλατώματά του".
Κατ' αυτό το τρόπο λοιπόν, πρέπει κανείς να φέρεται όσο γίνεται καλύτερα στους συγγενείς του και να τους φροντίζει και να τους δίνει χαρά και ότι άλλο αγαθό και έτσι όχι μόνο αυτός που τα δίνει θα χαίρεται αλλά και όλη η κοινωνία θα λέει πόσο καλός είναι με αυτούς που είναι αίμα του.
Έτσι, ακόμη και μετά την μετάβασή του από τον υλικό κόσμο στον αόρατο θα τον μνημονεύουν για ότι καλοσύνη έδωσε και θα τον θεωρούν παράδειγμα καλού πολίτη.
Και όπως τα δυο αδέλφια, ο Κλέοβις και ο Βίτων, έκαναν περήφανη τη μητέρα τους με τον άθλο τους, έτσι πρέπει να φέρεται κανείς στ' αλήθεια σε όσους νοιάζεται και να σηκώνει τα βάρη τους αν αυτό λέει η καρδιά τους πως πρέπει να γίνει.
Γιατί η Καρδιά είναι Μέγας και Πάνσοφος Συμβουλος και όλα όσα λέει η Ψυχή αυτή τα δέχεται(η Καρδιά) όπως είναι και μας λέει να τα ακούσουμε.
Και αν την ακούσουμε θα κάνουμε ορθά το χρέος μας απέναντι σε αυτούς που νοιάζόμαστε.
Τί μεγαλείο αλήθεια γι' αυτόν που καταλαβαίνει όσους είναι αίμα του! Τί δόξα!
Πράγματι λοιπόν, δε πρέπει να είναι "μικρός" ή σκληρός με όσους βρσίκονται στην οικογένειά του ή το σόι του αλλά το αντίθετο, πρέπει να εκτελεί τα θεμιτά, τα ηθικά και γενικά όσα λέγονται από την Ψυχή πως πρέπει να γίνουν.
Γιατί, όπως λέει άλλωστε και ο λαός "το αίμα νερό δε γίνεται.
Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε για όσους Αγαπάμε.Έτσι πρέπει να είμαστε και τίποτα δε θα χάσουμε ποτέ αλλά το αντίθετο κιολας, θα έχουμε μεγάλο κερδός - κέρδος Ψυχής αλλά και δόξας από αυτούς που θα μας μακαρίζουν ως Ηθικούς Πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου