H ασθένεια(οποιουδήποτε είδους)είναι η μερική ανάκληση των ενεργειών της Ψυχής με αποτέλεσμα στο φυσικό σώμα να επέρχεται δυσαρμονία και έτσι οι διάφοροι οργανισμοί που υπάρχουν σ' αυτό να επιθυμούν να κυριαρχήσουν ο ένας έναντι του άλλου λόγω της μη-ορθής ενέργειας που ενυπάρχει τότε(στην ασθένεια)και έτσι χωλαίνει με τον ένα ή άλλο η φύση μας όταν ασθενούμε και αναλόγως το όργανο και την αιτία της ανάκλησης των ενεργειών, παρουσιάζονται άλλα συμπτώματα και ενσωματόνονται διαφορετικά χαρακτηριστικά.Και στις κοινές καθημερινές ασθένειες, πιο συνήθης είναι ο βήχας, το κλείσιμο του λαιμού, η ατονία, η εφίδρωση, το γυάλισμα των οφθαλμών, η καταρροή, οι πόνοι στο λαιμό ή στα οστά, η ερυθρότης ή λευκότης της επιδερμίδος, οι επιδερμικές εξάρσεις, οι αντιδράσεις του οργανισμού σε ύλες που θεωρεί εχθρικές(οι αλεργίες), η αλλαγή της γεύσης, η μεταβολή της θερμοκρασίας του σώματος από αυτή που έχει σε κάποια άλλη πιο υψηλή ή πιο χαμηλή και η ζαλάδα.
Ολ' αυτά οφείλονται σε εσώτερα αίτια που τώρα δεν εννοεί να αναγνωρίσει η σύγχρονη συμβατική ιατρική.
Και η αλλαγή της θερμοκρασίας μας, όταν είμεθα ασθενείς επισυμβαίνει κυρίως και πρωτίστως λόγω του πράνα που δεν ευρίσκεται σε σωστή ποσότητα στο οργανισμό αλλά λιγότερο απ' ότι συνήθως και έτσι ο σώμα, για να το αποκαταστήσει όσο γίνεται, ανεβάζει τη θερμότητά του. Και όσο πιο λίγο πράνα υπάρχει, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει η θερμοκρασία μας.
Και όταν φτάσει σε σημείο πολύ ψηλό αυτή(η θερμοκρασία)τότε εκείνο(το πράνα)σημαίνει ότι συμμετέχει στο σώμα ελάχιστα και άρα υπάρχει όντως περίπτωση να επέλθει τότε και ο θάνατος.
Αλλά στην περίπτωση της γυαλάδας των ματιών, αυτό συμβαίνει στην ασθένεια η ανισοροπία των ενεργειών, έχει βλάψει εν μέρει την εσωτερική όραση της Ψυχής καί αυτό αντανακλάται πάνω στο φυσικό όργανό της, τον υλικό οφθαλμό.
Ολ' αυτά οφείλονται σε εσώτερα αίτια που τώρα δεν εννοεί να αναγνωρίσει η σύγχρονη συμβατική ιατρική.
Και η αλλαγή της θερμοκρασίας μας, όταν είμεθα ασθενείς επισυμβαίνει κυρίως και πρωτίστως λόγω του πράνα που δεν ευρίσκεται σε σωστή ποσότητα στο οργανισμό αλλά λιγότερο απ' ότι συνήθως και έτσι ο σώμα, για να το αποκαταστήσει όσο γίνεται, ανεβάζει τη θερμότητά του. Και όσο πιο λίγο πράνα υπάρχει, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει η θερμοκρασία μας.
Και όταν φτάσει σε σημείο πολύ ψηλό αυτή(η θερμοκρασία)τότε εκείνο(το πράνα)σημαίνει ότι συμμετέχει στο σώμα ελάχιστα και άρα υπάρχει όντως περίπτωση να επέλθει τότε και ο θάνατος.
Αλλά στην περίπτωση της γυαλάδας των ματιών, αυτό συμβαίνει στην ασθένεια η ανισοροπία των ενεργειών, έχει βλάψει εν μέρει την εσωτερική όραση της Ψυχής καί αυτό αντανακλάται πάνω στο φυσικό όργανό της, τον υλικό οφθαλμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου