ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΥ ΕΝΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΑΥΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΥ ΕΝΝΟΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΙ

ΑΥΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ

Παρατηρώ πολλές φορές πως
διάφορες φίλες και φίλοι με ρωτούν για κάποιες έννοιες του εσωτερισμού.

Έχοντας εγώ ο ίδιος διαβάσει
πολύ εσωτερισμό, από καιρού εις καιρό, ξεχνώ πως λόγω της εντρυφήσεως μου στο
αντικείμενο αυτό(του εσωτερισμού)πως εγώ ξέρω αυτές τις έννοιες ενώ οι φίλοι
μου όχι.

Χθες λοιπόν, ρωτήθηκα τι
σημαίνει η λέξη «Μυσταγωγός».

Θα επιχειρήσω εδώ έναν
ορισμό.

Μυσταγωγός:

Μυσταγωγός είναι
το εξελιγμένο εκείνο Ον το οποίο έχει κατανοήσει πως το σύμπαν είναι γεννημένο
από κάποιες εσώτερες δυνάμεις και αρχές, πως η προέλευση του είναι Θεία και πως
δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για ολ’ αυτά.
Δεν έχει το σκεπτικισμό του υλιστή που λέει «δεν τα δέχομαι αυτά γιατί δε τα
βλέπω» για τον απλό λόγο πως ο Μυσταγωγός(όντας διορατικός)βλέπει αυτά που δεν
μπορεί να δει ο οφθαλμός του φυσικού σώματος του μέσου άνθρωπου, δηλαδή τον
αιθερικό κόσμο, τον αστρικό κόσμο, τον νοητικό κόσμο, τον κόσμο της Ψυχής,
ανάλογα βέβαια με το εξελικτικό στάδιο που βρίσκεται κάθε Μυσταγωγός.

Η ίδια η λέξη προέρχεται από
τα λήμματα «Μύστης» και «Αγωγός». Είναι αυτός δηλαδή που διδάσκει τα
«Μυστήρια».

Σχετικά με την λέξη
«Μυστήρια» στον αρχαίο κόσμο δεν σημαίνει
κάτι το ανεξήγητο, αλλά αυτό στο οποίο πρέπει να μυηθεί κάποιος για να
το κατανοήσει ορθά.

Οι Μυσταγωγοί(μπορούμε να
πούμε)πως χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:

Α. Αυτούς που σε σχέση με τον
μέσο άνθρωπο θεωρούνται ως «Θεοί» ή «Ημίθεοι», και ξέρουν βρίσκονται πολύ υψηλά
στην πλανητική κλίμακα της εξελίξεως. Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος(ή Θωθ ο
Ατλάντειος)ήταν ένας από αυτούς, όπως και ο Μίνωας(στα Ινδικά ο Μανού, ο Κύριος
του Πολιτισμού).

Β. Αυτούς που ήταν θνητοί
Ιερουργοί σε διάφορα αρχαία Μυστήρια ή μυστηριακές λατρείες, αλλ’ ωστόσο ήταν
πολύ εξελιγμένοι σε σχέση με τις αγράμματες και αδαείς μάζες. Αυτοί, αν και
υπήρχαν περιπτώσεις που δεν είχαν τον «οφθαλμό της διοράσεως», και πάλι
κατανοούσαν τα ανώτερα και πνευματικά. Πολλοί απ’ αυτούς δε, πιστεύεται πως
υπήρχαν στην Αρχαία Αίγυπτο.

Επίσης στον Αρχαίο κόσμο
υπήρχαν:

Α. Οι Θεουργοί

Β. Οι Ιεροφάντες(που υπάρχει
και ως φιγούρα στα ταρώ)

Γ. Οι Προφήτες(μια βιβλική
ορολογία όσων είχαν διόραση και πρόβλεπαν το μέλλον)

Δ. Οι Magi ή Μάγοι της Περσίας

F. Οι Καμπαλιστές(ένα είδος
Ιουδαϊκού μυστικισμού)

Ε. Οι Δρυίδες ή Δρυΐδες των
Κελτών

ς. Οι Φιλόσοφοι(όπως ο
Πυθαγόρας ο Σάμιος και Απολλώνιος Τυανέας , και που η ανθρωπότητα επειδή λίγο κατανοεί το έργο τους, τους ονομάζει
Φιλόσοφους, ενώ οι ίδιοι ήσαν στην πραγματικότητα Μύστες)

Ζ. Οι  Βραχμάνοι, οι οποίοι λέγεται ότι γεννηθήκαν
από την γλώσσα του Βράχμα, συμβολίζοντας πως αυτοί μεταδίδουν το Λόγο του
Θεού.  (στην Ινδία – κυρίως)

Η. Οι Φακίρ ή Φακίρηδες(στην
Ινδία – κυρίως)

Θ. Οι Γκουρού(στην Ινδία)

 Ι. Οι Ασκητές(αρχικά στην Ανατολή και αργότερα
στον Χριστιανικό κόσμο)

Κ. Οι Βούδες(μιας και υπήρξαν
περισσότεροι από ένας)

Λ. Οι Αλχημιστές(αρχικά στην
Αίγυπτο, την Κίνα και την Αραβία, και αργότερα στη Δύση)

Μ. Οι Μάγοι – Γιατροί(κυρίως
σε προϊστορικές φυλές και αργότερα σε κάποια αφρικάνικα φύλα)

Ν. Οι Σάμαν ή Shaman ή Σαμάνοι(κυρίως σε ιθαγενείς φυλές της Σιβηρίας, και
της Αμερικής)

Ξ. Οι Εσσαίοι(κυρίως στην
Ιουδαία)

Ο. Οι Γνωστικοί(με επιρροές
στα Απόκρυφα Ευαγγέλια και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη)

Όλες αυτές οι παραδόσεις ή δρόμοι για την κατανόηση του μυστηριακού, του
απόκρυφου, του πραγματικού, πηγάζουν από τον ίδιο κορμό και μόνο στο εξωτερικό
τους περίβλημα/νόημα φαίνεται να διαφέρουν, ενώ όποιος ξέρει να δει πίσω από
αυτό κατανοεί πως απλά όλες αυτές(οι παραδόσεις)είναι όμορφα γεννήματα της
ίδιας Προαιώνιας Σοφίας, που αν ειδωθούν συνολικά και όχι ξεχωριστά μας
απελευθερώνουν αλυσίδες της προκατάληψης και του άρρωστου φανατισμού.