ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Αυτό το κείμενο είναι σκέψεις – επιχειρήματα που συνηγορούν πως η ομορφιά είναι αντικειμενική και όχι υποκειμενική όπως ειπώθηκε κάπου σε σχόλια στο facebook.

Τα επιχειρήματα όλα είναι απολύτως βάσιμα και δεν στερούνται λογικής.

Σύμφωνα την ψυχολογία τα συμμετρικά  πρόσωπα θεωρούνται όμορφα ενώ τα μη – συμμετρικά εκλαμβάνονται ως άσχημα.

Αυτό (εσωτερικά) σημαίνει πως όντως υπάρχει  μια Αρχετυπική Ομορφιά στον Θείο Κόσμο, και έτσι, η γνώμη πως «η ομορφιά είναι κάτι σχετικό», καταρρέει

Εκτός από τους ανθρώπους που ίσως έχουν  κάποιο «βίτσιο» με την ασχήμια(και άρα δε βλέπουν σωστά τη διαφορά μεταξύ όμορφου – άσχημου)κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δε θα προτιμήσει μια άσχημη γυναίκα αλλά μια όμορφη.

Καταλαβαίνει λοιπόν ο οποιοσδήποτε ότι στο θέμα «ομορφιά» δεν υπάρχει σχετικότητα ούτε είναι κάτι υποκειμενικό.

Έτσι η ομορφιά είναι Αντικειμενική. Τα επιχειρήματα περί υποκειμενικότητας δε μπορεί ούτε είναι να είναι λογικό ή ορθό να ευσταθούν.

Αυτό άλλωστε το βλέπουμε και στην τηλεόραση.

Οι παρουσιαστές και οι παρουσίατριες στις ειδήσεις πρέπει να «εκπέμπουν» ομορφιά.

Οι διαφημιστές επιλέγουν όμορφους άντρες ή γυναίκες για να παρουσιάσουν διάφορα προϊόντα.

Άρα που είναι το «υποκειμενικό»;;;

Πουθενά!!!

Η ομορφιά δεν έχει τίποτα υποκειμενικό. Είναι Αρχετυπική και έχει περάσει μέσα μας. Δε θα ήταν δυνατόν να υπάρχει υποκειμενικό στην ομορφιά.

Η «εμπλοκή» των θετικών συναισθημάτων ενεργοποιείται με τη θέα της ομορφιάς και παύει με τη θέα της ασχήμιας. Το αντίθετο δε μπορεί  να γίνει εκτός και αν θέλουμε να εξαπατάμε τον εαυτό μας.

Στην αρχιτεκτονική όλα τα όμορφα μνημεία και κτίρια είναι συμμετρικά

Ο «μυστικός δείπνος» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, στην ζωγραφική, είναι συμμετρικός και δεν αμφισβητεί κανείς την ομορφιά του.

Στη φύση, τα περισσότερα πλάσματα είναι συμμετρικά.

Έτσι, καταλήγει κανείς πως η ομορφιά είναι πέρα για πέρα Αντικειμενική.